Masonica to cykl zaliczany przeze mnie do nurtu poszukiwań symbolicznych. Jednakże jego specyfika wiążąca się z zainteresowaniami, jakie dały o sobie znać po raz pierwszy w roku 2007 każe mi prezentować go w osobnym dziale. Prace te inspirowane najczęściej lekturą, poświęconą zagadnieniom wolnomularstwa, powstają sporadycznie, więc jest ich stosunkowo niewiele. Powierzchownie patrząc, są one bardzo zbliżone do obrazów surrealistycznych, ale de facto to tylko pozory. Mój rysunek i malarstwo surrealistyczne bazowały głównie na grze wolnych skojarzeń, odwołując się do podświadomości i płynących z niej dość zawiłych i dziwacznych treści, nie stroniących od agresywnej i brutalnej seksualności lub turpizmów. Obrazy składające się na Masonica w zupełnie inny sposób realizują ideę fantastyczności. Odwołują się często do znanych i rozpoznawalnych symboli wolnomularskich, tworząc w rezultacie pewne alegoryczne całości, łatwe do odczytania przez osoby zajmujące się tą tematyką.
